Stablecoinler 19. Yüzyılın ‘Wildcat’ Banka Uygulamaları Gibi Riskli

Önde gelen iki finans uzmanına göre , kontrol edilmezse, stabilcoin dünyası 19. yüzyılın ABD’deki serbest bankacılık dönemini anımsatan bir dünya haline gelebilir .

Yale ekonomisti Gary Gorton ve ABD Federal Rezerv avukatı Jeffery Zhang, “güvenli” varlıklarla bire bir sabitlenmiş “özel olarak üretilen dijital bir para biçiminin” finansal sistem için sistemik bir risk olduğunu söyledi.

Çift, Cumartesi günü yayınlanan “ Taming Wildcat Stablecoins ” başlıklı bir akademik makalede , stabilcoinlerde gördükleri benzerlikleri, geçmişte özel olarak çıkarılan “wildcat” banka parasıyla açıklıyor.

Gorton ve Zhang, istikrarlı paraları ABD tarihinde özel bankaların artan tüketici talebini karşılamak için kendi banknotlarını çıkardığı ve dalgalanan fiyatların bir sonucu olarak işlem yapmayı zorlaştırdığı bir zamana benzetiyor.

Özel banknotlar da sigortasızdı. Banka kaçakçılığının finansal sisteme yönelik tehdidi çok gerçekti ve zaman zaman yıkıcıydı. Özel olarak üretilen paraların etkili bir değişim aracı olmadığını, çünkü her zaman nominal değerleriyle kabul edilmediklerini ve banka kaçakçılığına tabi olduklarını savunuyorlar.

Raporda, “Politika yapıcılar on yıl beklerse, stabilcoin ihraççıları 21. yüzyılın para piyasası fonları haline gelecek – batamayacak kadar büyük – ve hükümet ne zaman bir finansal panik olsa bir kurtarma paketi ile devreye girmek zorunda kalacak.

Ek olarak, hükümetin parasal egemenliğini korumak, para politikası oluşturmak için kritik öneme sahip olduğunu yazdılar. “Politikacılar tarihten ders almalı ve aynı hataları tekrar yapmamalı.”

Yazarlar, bu nedenle, sabit para ihraççılarını bankalar olarak düzenlemek ve tek bir para birimine sahip olmak için bir merkez bankası dijital para birimi çıkarmak, bu risklerle mücadele etmenin bir yolu olduğunu söyledi.

Oysa George Selgin, Kıdemli Üyesi ve Parasal için Cato Enstitüsü’nün Merkezi Direktörü ve Mali Alternatifleri, söz konusu Gorton ve Zhang’ın görünüm yanıltıcıdır.

Selgin, devletin egemenlik taleplerinin tüketicininkini aştığını ve bankalar ile onları yönetenler arasında bir finansal tekel kurulmasında kritik öneme sahip olduğunu savunuyor.

“İç Savaş sırasında tek tip bir ABD para birimi oluşturma kararının bile tüketicilerin tercihleriyle hiçbir ilgisi yoktu: öyle olsaydı, devlet bankalarını kendi para birimlerini basmaktan vazgeçmeye zorlamak için %10’luk cezai bir vergiye gerek olmazdı. notlar.”